Dutch

Ik heb geleerd dat de uitdrukking voor lachen “yul woloob igung” is, wat zich vertaalt naar zoiets als “we slaan in de lach”, of je kunt “hosisi pigeb hobol angoom” zeggen, wat zich vertaalt naar “spelen en praten”. Een grappig persoon is iemand die de waarheid vermengt met leugens. Dit maakt sarcasme een kenmerk van de Kovol taal, wat goed is omdat er in de Bijbel ook sarcasme gebruikt wordt en ik heb gehoord dat het vrij moeilijk kan zijn om dat te vertalen als de doeltaal geen sarcasme kent!

Nu ik het einde van mijn cultuur- en taalstudie nader en ik steeds beter word in de Kovoltaal, ben ik in staat geweest om in een aantal diepere gebieden van de Kovolcultuur te duiken. Een groot, belangrijk gebied voor het werk dat we van plan zijn te doen is dat van goden en geesten.

Cookie, de kat van onze collega’s, is een kittenfabriek. Ze krijgt al 2 tot 3 nestjes per jaar zolang we hier wonen. Met 4-6 per nest is het aantal kittens dat ze produceert ongelooflijk en jonge kittens die buiten onze huizen rond tuimelen is de norm.

We hebben het weekend besteed aan het opruimen van het huis en het ordenen van onze inmiddels overvolle voorraadkast. Op dit moment hebben we absoluut meer eten en voorraden in huis dan we ooit gehad hebben. Het is maar goed dat het gelukt is om de 2 ratten te vangen (in vallen) die aan onze koekjes en het beddengoed in onze linnenkast hebben geknabbeld terwijl we weg waren!

Goed nieuws, we hebben vluchten gekregen voor deze week. De brandstofcrisis duurt nog steeds voort en het luchtvaartteam vliegt niet op volle capaciteit, maar het lukt ze soms om essentiële vluchten voorrang te geven.

Onze luchtvaartafdeling is momenteel niet in staat om de brandstof te krijgen die ze nodig hebben om regelmatig te kunnen blijven vliegen. Als zendelingen in de bush die de taal nog leren zijn we een prioriteit voor hen – en het is super dat er zo veel steun is voor onze bediening ! Toch is er op dit moment veel onzekerheid over wat er mogelijk is.

Onze eerste reactie bij het binnenrijden van de poort in Lapilo was: “Wow, er zijn hier zoveel witte mensen!” Na 4 maanden isolatie in de bush zijn er zoveel vrienden om tijd mee door te brengen! Onze kinderen genieten van de speeltuinen en het lekkere eten, Oscar heeft nieuwe speelkameraadjes gemaakt en Alice en Millie hebben genoten van het verkennen.

We hebben het gehaald — het is tijd voor vakantie! We hebben ons de laatste tijd erg verheugd op een pauze. We realiseerden ons dat we al ongeveer een jaar geen echte vakantie hebben gehad, omdat de laatste 2 keer dat we buiten Kovol waren “werkvakanties” waren, waarbij we vrije dagen combineerden met conferenties en workshops. Het weer werkt echter niet mee en we kunnen Kovol niet verlaten!

We hebben een weekje kerstvakantie genomen, en beter laat dan nooit, op 16 januari gaaan we er maar eens over schrijven! We brachten Kerstmis door in Kovol en probeerden ons zoveel mogelijk in ons huis te verstoppen om weg te komen van ons “werk”, namelijk het leren van de Kovoltaal.

Het was eindelijk tijd voor onze langverwachte taaltest. Ongeveer een maand geleden hadden we deze taaltoets geregeld, maar door het slechte weer kon de helikopter niet komen. Deze keer hadden we weer ellendig weer, maar het opende net genoeg voor de helikopter om binnen te komen. De volgende 2 dagen waren intens voor onze taalconsulenten, want ze ontmoetten ons en namen ons mee door onze taalevaluaties.