Ter voorbereiding op onze taaltoets volgende week vroegen onze taalconsulenten ons om iets voor te bereiden. Ze vroegen ons om een verhaal in een recorder in te spreken over een gebeurtenis die we samen met een Kovol-vriend hebben meegemaakt. Daarna moeten we de Kovol-vriend vragen hetzelfde verhaal te vertellen, ze allebei op te schrijven en klaar te zijn om ze te vergelijken.
Ik heb geprobeerd wat meer tijd te vinden om de taal te leren, want ik wil graag vooruitgang boeken. Het is bijna 4 jaar geleden dat we naar Kovol verhuisden en ik schaam me dat ik hun taal nog niet beter beheers. Ik vraag me af of de mensen in Kovol ook teleurgesteld zijn en zich afvragen waarom het zo lang duurt. Toch weet ik dat ik het leren van de taal moet combineren met veel andere dingen en dat het dus gewoon tijd kost. We waren meer dan een jaar weg toen Alice en Millie werden geboren, we moeten Oscar lesgeven, wat veel tijd en moeite kost, en we moeten twee 2-jarigen bezig houden zonder dat ze naar de kinderopvang kunnen, om nog maar te zwijgen van alle normale klusjes.
De reden voor de wandeling was een uitnodiging om de nieuwe gemeenschappelijke kettingzaag te komen bekijken. Met een ontwikkelingssubsidie van de overheid zijn er 5 kettingzaag-en-freeskits voor ons gebied aangeschaft, waarvan onze afdeling (dus de Kovol dorpen) er één kreeg. Onze mannen wisten echter niet hoe ze hem in elkaar moesten zetten en gebruiken, dus wij gingen erheen om een kijkje te nemen.