Steve en Gerdine zijn gezegend met hun boevenman Oscar en een tweeling, Alice en Millie.
Steve (afkomstig uit Engeland) en Gerdine (afkomstig uit Nederland) sloten zich aan bij New Tribes Mission in respectievelijk 2010 en 2011.
Steve was vlak daarvoor op een korte zendingsreis naar Papoea Nieuw Guinea geweest met NTM en dat gaf hem het verlangen om zendingswerk te gaan doen. Hij begon aan de NTM training met als doel om terug te keren naar PNG.
Gerdine begon de training vanwege 2 redenen: ze wilde de Bijbel beter leren begrijpen en ze wilde een poosje in Engeland wonen. Ze googlede ‘bijbelschool Engeland’ en NTM was de 2e hit, en na wat onderzoek bleek het ook de goedkoopste optie en dat gaf de doorslag.
Steve en Gerdine ontmoette elkaar tijdens hun training in Engeland. Steve wilde graag naar Papoea Nieuw Guinea, maar Gerdine was nog niet zover. Toen haar eerste jaar erop zat, koos ze ervoor om een jaar vrijwilligerswerk op het trainingscentrum te doen in de keuken om alles wat ze geleerd had in de training te laten bezinken. In dat jaar begon Gerdine serieus na te denken over zendingswerk en ze besloot om verder te gaan met de zendingstraining. Steve was toen al klaar met zijn training, maar bleef in Engeland om te wachten op Gerdine.
In dat jaar verloofde het stel en in de zomer, toen Gerdine klaar was met de training, trouwden ze. Ze verhuisden naar Nederland zodat Steve een beetje Nederlands kon leren.
In januari 2016 vertrokken Steve en Gerdine naar PNG met als doel om met twee andere zendingsfamilies een team te vormen en in een stam te gaan wonen dat het evangelie nog niet kent. Na al die jaren van training en voorbereiding stonden ze te popelen om met het werk te beginnen. Ze brachten veel tijd door met de familie Hansen zodat ze Philip konden leren kennen (ze kenden Natalie al van hun training in Engeland), maar ze waren teleurgesteld dat ze geen tweede familie konden vinden om mee samen te werken. De vaart ging er een beetje uit en ze kwamen in een wachtfase tot ze een andere familie zouden vinden om een compleet team mee te vormen.
Op dat moment was het een teleurstelling, maar nu kijken ze terug met een dankbaar hart. In dat jaar dat ze op collega’s wachtten, hadden ze de gelegenheid om chronologische Bijbellessen te geven in Tok Pisin (PNG’s handelstaal) in de buurt van Goroka waardoor hun kennis van deze taal en de PNG cultuur enorm groeide. Ook leerden ze in deze tijd de familie Stous kennen die 1 jaar na hen in PNG aankwam.
Het kiezen van een land om te werken was al niet makkelijk; maar de keuze maken voor één stam bleek nog veel moeilijker. Als er door zoveel taalgroepen om zendelingen wordt gevraagd, waar laat je dan vanaf hangen waar je beslissing uiteindelijk op zal vallen? Uiteindelijk besloten we om voor onszelf een deadline te zetten, zodat de opties niet nog een maandenlang werden afgewogen. De dag voor de deadline wisten we het nog steeds niet, maar opeens leek het erop dat de Heer ons leidde en raakten we ervan overtuigd dat we naar Kovol moesten gaan.
Als we terugkijken op hoe onze levens zijn gelopen tot nu toen, zijn we verwonderd. God heeft voorzien in alles wat we nodig hebben. Steeds als we bang waren, ons zorgen maakten of er onzekerheden waren, zagen we hoe God ons erdoorheen leidde en we zijn ervan overtuigd dat Hij dat zal blijven doen.