We voelen ons thuis
Ik had een heel raar gevoel gisteren, toen ik na de hele ochtend code schrijven in de auto sprong om mijn rijbewijs te laten vernieuwen. Het was best surrealistisch om mijn hoofd nog vol te hebben zitten met codes en bugs die ik zag, terwijl ik door het dagelijks leven van PNG reed – ik zag kinderen onderweg van school naar huis, kraampjes met betelnoot en intussen probeerde ik de gaten in de weg en de omgevallen bomen te ontwijken. Ik loop met twee benen in twee totaal verschillende werelden en dat voelt heel raar.
