Nederlandse blog

Na 6 weken alleen te zijn geweest, is het een drukke tijd van komen en gaan geweest. Twee weken geleden hadden we 2 dagen de taalconsulenten op bezoek en deze week hebben we een dubbele reeks bezoekers.

Ik begon de week met een vertaal-kick-off. Ik had een telefoongesprek met een vertaalconsultant hier in PNG die me de procedure, de beschikbare hulpmiddelen en een voorgestelde werkvolgorde heeft uitgelegd. Nu de kick-off achter de rug is, kan ik beginnen met vertalen.

Wat een zenuwslopende dagen! 8 maanden geleden hadden we een spreekvaardigheidstest waarbij ik niveau 8/9 scoorde, zodat ik nog maar één niveau te gaan had. Zou 8 maanden werk genoeg zijn om de laatste horde te nemen? Ik had al het vereiste papierwerk gedaan, maar was mijn spreekniveau ook verbeterd?

Net toen we klaar waren met de zondagse lunch werd er op de deur geklopt. Op zondag komen we samen voor een kleine kerkdienst als gezin, dan gaan we naar de beek om te pootjebaden en dan komen we terug voor een lunch waarbij we op de vloer zitten en met onze handen eten. Dat is een vaste gewoonte voor ons, en net toen het klaar was werd er op de deur geklopt. Een vriend vertelde ons dat iemand zich had gesneden en dat we moesten komen kijken.

Nu ik net klaar ben met het document over de culturele thema’s van ons team, waarin ik alle culturele kennis heb verzameld die ik de afgelopen drie jaar heb ontdekt, kan ik een aantal kernthema’s van de Kovol-cultuur aanwijzen. Er is me verteld dat het goed zou zijn om te beginnen met ons plan voor evangelisatieonderwijs: wat en wanneer?

Een van de aanbevelingen die ik kreeg voor de laatste paar weken voor mijn spreektest is om te werken aan een Bijbelkennisquiz. Het Wantakia-team, een team elders in Papoea-Nieuw-Guinea, gaf me een lijst met ongeveer 60 vragen die ze aan hun mensen stelden toen ze hun cultuur aan het bestuderen waren en begonnen na te denken over hoe ze evangelisatiebijbellessen konden geven.

Omdat ik zo dicht tegen het einde van mijn taalstudietijd aan zit, kreeg ik van mijn CLA-consulenten te horen dat ik wel wat alfabetiseringsboeken mocht vertalen om mezelf vertrouwd te maken met het vertaalproces.

Terwijl we ons een weg baanden door het kreupelhout van de jungle op zoek naar meer leefgebieden voor ratten, rende er plotseling een grotere soort rat weg uit zijn holletje. “Sinnol, sinnol!” hoorden we plotseling een van de dames roepen (sinnol=vlees). Iedereen rende er achteraan – ik snap echt niet hoe ze zo door de struiken kunnen rennen, en ook nog bergafwaarts; ik blijf constant steken of struikel alleen al tijdens het lopen!

Weer terug in Kovol moeten we verder met het leren van de taal. Waar staanwe nu?
Na 2 jaar hard doorwerken heb ik het schrijven van de culturele samenvattingen van ons team afgerond. Het resultaat zijn meer dan 1000 audio-opnames van Kovol-spraak, totaal ongeveer 75 uur, die zijn samengevat in een document van 100 pagina’s met een samenvatting van elk onderdeel van de Kovol-cultuur. Dit is 2 jaar lang de basis geweest van mijn cultuur- en taalstudie en ik heb het gevoel dat ik niet goed weet wat ik moet doen nu het klaar is!

Als we klaar zijn met de cultuur- en taalstudie (hopelijk in de komende 2 tot 3 maanden!) staat er een alfabetiseringsprogramma op het programma. Een alfabet is daar een essentieel onderdeel van, en hoewel wij zendelingen wel wat ideeën hebben, is het altijd goed om e.e.a. na te gaan bij de mensen hier. Het is tenslotte hun taal. Welke symbolen zouden ze willen?