Op vakantie in Goroka was lekker verfrissend voor ons. We kwamen uit de bush en waren wederom verbaasd over hoeveel mensen er waren om mee te praten op onze missiebasis, verbaasd over alle keuze in de winkels, we genoten van de zon en hadden over het algemeen zin in en energie voor alle dingen die we in de stad kunnen doen. Na de leuke momenten hier voelen we ons bijna klaar om weer aan het werk te gaan in Kovol. Bijna! Het voelt ongeveer hetzelfde als wanneer je hebt besloten om te gaan hardlopen, maar het is zo moeilijk om jezelf er daadwerkelijk toe te zetten, wetende dat als je eenmaal begonnen bent, je er wel in zult komen en je zult merken dat je het best leuk vindt 🙂 Helaas ziet het er door de aanhoudende brandstofcrisis in het land niet naar uit dat we kunnen vliegen.
Onze luchtvaartafdeling is momenteel niet in staat om de brandstof te krijgen die ze nodig hebben om regelmatig te kunnen blijven vliegen. Als zendelingen in de bush die de taal nog leren zijn we een prioriteit voor hen – en het is super dat er zo veel steun is voor onze bediening ! Toch is er op dit moment veel onzekerheid over wat er mogelijk is.
We hebben ons leiderschapsteam laten weten dat we er de voorkeur aan geven om snel terug te gaan (terwijl we ook zeggen dat we een beetje extra tijd om te herstellen niet erg vinden!) en zij hebben de weinig benijdenswaardige taak om tegengestelde prioriteiten af te wegen en met een plan te komen. Het kan nog maanden duren voordat we terug kunnen naar Kovol; we weten het gewoon niet. We bidden voor een oplossing voor de brandstofproblemen, het heeft invloed op al onze kerkplantingsteams en we hebben veel gesprekken gehad met anderen waarin we allemaal uitgestelde en geannuleerde plannen deelden en waar we mee worstelen: wat te doen in onzekere tijden.
Gelukkig voor team Kovol is de familie Stous er nog. Wij kwamen net voordat de brandstofcrisis toesloeg en zitten vast in Goroka. Zij kunnen in Kovol blijven. Er is brandstof opzij gezet om hen eruit te vliegen als hun voorraden op zijn en ze hopen hun tijd daar zo lang mogelijk te rekken. Rhett kan dus nog steeds werken aan zijn taal- en cultuurstudie.
Bij ons in Goroka moet Gerdine weer aan school beginnen met Oscar, waarvoor ze de meeste materialen al bij zich heeft. De dag voordat we vlogen, ontvingen we een e-mail waarin stond dat er mogelijk problemen op komst waren met de brandstofvoorziening en we hebben voor de zekerheid wat schoolmaterialen meegenomen! De belangrijkste taak waar ik aan werkte in Kovol was het maken van cultuursamenvattingen. Ik stelde interviewvragen in het Kovol over een cultureel onderwerp, stelde alles samen en schreef dan een samenvatting (in het Engels) over wat ik over dat onderwerp had geleerd. Ik kan daar nu niet echt mee doorgaan, maar ik kan wel een stapje overslaan en een begin maken met de volgende fase.
De volgende stap is het schrijven van een cultureel themadocument. We hebben een sjabloon dat IRDS “Ideal Real Disparity Strategy” heet, waarin we een cultureel “ideaal” identificeren – de Bijbelse cultuur – waartoe de Bijbel de mensheid oproept, en we kijken naar enkele belangrijke zaken. Dan kijken we naar de “echte” cultuur, de Kovol-cultuur. We zoeken de “disparity” (=ongelijkheid) uit, dat is waar de twee niet op één lijn liggen en identificeren een “strategie” voor hoe we kunnen onderwijzen om dat aan te pakken.
Het doel van het document over culturele thema’s is om (door alles wat we geleerd hebben over het schrijven van culturele samenvattingen te gebruiken) uit te zoeken wat de belangrijkste gebieden zijn die we in gedachten moeten houden als we bijbelonderwijs geven. Wat zijn punten die we maar één keer hoeven te noemen en wat zijn punten die we elke les moeten behandelen? Op welke gebieden verwachten we dat Gods woord moeilijk te begrijpen zal zijn voor de Kovol-mensen, omdat hun cultuur hen een vooroordeel geeft dat moeilijk te overstijgen zal zijn?
Nu ik 2/3 van de culturele samenvattingen heb doorgenomen, zou ik in staat moeten zijn om een begin te maken en misschien een gefundeerde inschatting te maken van wat er gecontroleerd moet worden als ik weer ter plaatse ben en weer met mensen kan praten. Kunnen beginnen aan zo’n groot verslag in een kantoor met airconditioning zonder onderbrekingen is zeker geen oncomfortabele manier om te starten 🙂 Ik zal het niet kunnen afmaken, maar hopelijk houdt het me van de straat.
Als we het dan over vakanties hebben zijn we allemaal op een bepaald moment ziek geworden – wat eigenlijk onvermijdelijk is als we rust nemen 🙂 Oscar werd 6, wat een grote jongen! Gerdine heeft een taart voor hem gemaakt, gebaseerd op zijn favoriete teddybeer en we hebben een paar dagen gewerkt aan zijn nieuwe lego-sets. De trampoline en de speeltuin blijven een groot succes voor de kleintjes van onze familie. Ik probeer mijn energieniveau op te krikken door te hydrateren, geen koffie meer te drinken en te sporten, want gewoon dagelijks een dutje doen en ontspannen lijkt niet te helpen tegen de vermoeidheid 🙂 Gerdine geniet ervan om mensen te zien en te kletsen. Dus dat was onze vrije tijd.
Het is onduidelijk wanneer we weer terug kunnen naar Kovol, maar op dit moment zijn we tevreden waar we zijn. We gaan geleidelijk aan weer verder met school en het werken aan de Kovol-taal en we houden jullie op de hoogte van hoe de toekomst er op korte termijn uit gaat zien voor team Kovol.
0 reacties