Het leven is deze week een beetje vreemd geweest, maar het gevoel dat het gewoon doorgaat is er. Het heftigste was de dood en begrafenis van een pasgeboren baby uit Kovol. Het is zo vreemd om te merken dat zo’n tragische, permanente en droevige gebeurtenis levensveranderend is en alles toch gewoon doorgaat alsof er niets is gebeurd.
Begrafenis
Twee weken geleden is een vrouw in ons dorp bevallen. De bevalling zelf was een beetje zorgwekkend, omdat de moeder ziek was (mogelijk malaria) tijdens de bevalling, en de gemeenschap was erg bezorgd. We konden gelukkig opgelucht ademhalen toen we ’s ochtends hoorden dat er een baby was geboren. Het was het eerste kind van dat stel en het was een dochter.
Helaas leek het erop dat het kleintje een verstopping had, ze kon niet poepen, en twee weken later overleed ze. Het weeklagen is hartverscheurend om te horen en de begrafenis vindt altijd binnen een dag of twee plaats. Ik het geholpen bij het bouwen van een kistje, maar ik kon niet de hele dag blijven. De regen kwam, waardoor het graven vertraagd werd, en op enig moment moest ik naar huis om me voor te bereiden op onze vaste vrijdagse spelletjesavond. Elke week spelen we spelletjes op vrijdagavond met onze kinderen, waarmee ze kunnen snoepjes en chocola kunnen winnen. Deze week waren Louis en Timon ook nog bij ons. Alle kinderen hadden zich er de hele week op verheugd. In het halve uur nadat ik vertrokken was en bergopwaarts liep, moest ik het allemaal uit mijn gedachten zetten en overschakelen naar drukke lachbuien en gekke spelletjes. Het leven gaat door. Terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me hoe snel ik alles van me af kon zetten en door kon gaan met mijn normale weekplanning.
Batterijproblemen
In het weekend was het erg koud en nat. We hadden twee dagen continu regen en bewolking, waardoor onze huisbatterijen aangaven dat ze in “kritieke toestand” waren met 40% lading – stelletje dramaqueens. We hadden geen reserve-elektriciteit om onze wasmachine te laten draaien, dus de was stapelt zich op, maar zolang we niet nóg drie opeenvolgende dagen zonder zon hebben, komt het wel goed. Als het langer duurt, zullen we moeite hebben om onze koelkast en vriezer draaiende te houden, hoe goed we de stroom ook verdelen. Dan zouden we onze huizen op onze benzinegenerator moeten aansluiten om een beetje op te laden. Maandag was echter een snikhete dag, dus alles kwam goed.
Weg met die termieten
Na het verwijderen van het enorme termietennest dat in onze muur zat en het dagelijks besproeien met permethrin, lijkt het erop dat de beesten weg zijn. De panelen zijn de hele week van de muur geweest – het was weer eens wat anders om een gat in de muur te hebben – maar vandaag was de dag om het multiplex weer vast te zetten en de plank weer op te hangen. Het is niet echt bijzonder, maar het zijn uren die besteed worden aan hamer en spijkers in plaats van aan taalstudie. Ik geef jullie gewoon even een idee van het leven hier. 🙂
Zowat heel de dag speelkwartier
Oscar was deze week een beetje verdrietig. De familie Stous is anderhalve week op pad om hun paspoorten te vernieuwen en Oscar mist zijn vrienden. Het is wel positief dat hij veel meer met de kinderen van de Hansen speelt en dat samenspelen begint goed te verlopen. Het nieuwste spel is dat ik ze buiten achterna zit en als ik dichtbij kom, slaan ze me met stokken, waarbij het slaan op mijn achterwerk het leukste is 🙂
Het is echt geweldig dat onze kinderen zulke goede vrienden zo dichtbij hebben. Er is in de omgeving niet zo veel te doen hier, maar elke dag zijn er vrienden op 15 meter afstand en Oscar, Louis en Timon rennen elke dag urenlang samen rond.
Alice and Millie are getting to the age where they’re convinced they can do everything. The word they shout is “meetabaa” (They made it up, it isn’t Kovol) which means “don’t help me, I can do this!”. Unfortunately, it’s not quite true though and after refusing my hand to walk down our stairs Alice fell down them. My initial grab with my hands missed, but I managed to pin her face to the 3rd step down with the bottom of my foot, stopping her from going the rest of the way. Oops!
Alice en Millie komen langzamerhand op een leeftijd waarop ze ervan overtuigd zijn dat ze alles kunnen. Het woord dat ze schreeuwen is “meetabaa” (hebben ze zelf verzonnen, het is geen Kovol), wat betekent “niet helpen, ik kan het zelf!” Helaas is dat niet helemaal waar en nadat Alice weigerde mijn hand vast te houden op de trap, viel ze er toch vanaf. Mijn eerste poging om haar vast te grijpen met mijn handen mislukte, maar ik slaagde erin om haar gezicht op de derde trede vast te klemmen met de onderkant van mijn voet, waardoor ze niet verder naar beneden viel. Oeps!
Office in een browser
En tot slot nog wat nerdy nieuws aan het einde: we hebben een oplossing gevonden voor een synchronisatieprobleem. We gebruiken Nextcloud om onze teambestanden te synchroniseren tussen al onze computers. Het werkte goed, maar nu merken we dat we op hetzelfde moment aan dezelfde bestanden moeten werken. Bijvoorbeeld: tijdens werktijd kan onze woordenlijst-spreadsheet door ons allemaal tegelijk worden bijgewerkt, wat synchronisatieconflicten en soms het overschrijven van elkaars wijzigingen veroorzaakt.
Ik besloot de Office-functie van Nextcloud uit te proberen. Je kunt een office suite uitvoeren in een browservenster en vervolgens in realtime samenwerken aan dezelfde documenten via je browser, waarbij je zelfs kunt zien wat anderen in realtime typen. We hadden dit nog niet eerder geprobeerd omdat onze server een Raspberry Pi is en we er al redelijk wat van vragen. De oplossing was natuurlijk een tweede Raspberry Pi 🙂 Ik heb wat reserve-exemplaren liggen voor het geval dat de huidige uitvalt. Dus nu hebben we er een draaien voor onze Nextcloud- en webserver, en een tweede voor de Collabora Office-service. De Nextcloud-server stuurt office verzoeken door naar de tweede server, zodat we de werklast kunnen verdelen, en tot nu toe werkt het geweldig! Na de stroomuitval in het weekend heb ik ook een timer ingesteld voor de nieuwe server en ook voor de wifi van ons huis, zodat ze niet de hele nacht aan staan. Best wel fancy. Het is gevaarlijk om taken te hebben die half werkgerelateerd en half hobby zijn, want het kan een enorme tijdverspilling zijn als je erin opgaat! Dit was echter een probleem dat moest worden opgelost. Een extra voordeel is dat we gegevens uit ons lexicon kunnen halen en in deze office suite kunnen gebruiken om een ingebouwde Kovol-spellingscontrole te hebben.
0 reacties