Vaccinaties

Heb je weleens het gevoel dat iedereen iets weet, behalve jij? Dat komt regelmatig voor bij ons nu we een nieuwe taal en cultuur leren kennen en ik ben de tel kwijt hoe vaak er al ineens een grote groep mensen stond en wij geen idee hadden hoe en wat. Vraag je het dan na, dan blijkt dat ze al dagen geleden besloten hebben dat te gaan doen wat ze van plan zijn, en sta ik er als enige van te kijken!

Het meest recente voorbeeld was de vaccinatiecampagne. Maandag ’s morgens liep ik met Alice en Millie over ons volleybalveldje te rennen terwijl Gerdine iets afmaakte, toen ik een grote groep bezoekers van een dorp 2 uur verderop aan zag komen. Ik ging ze begroeten en ze vertelden dat ze kwamen voor de vaccinatie. Ze zeiden ook dat er vandaag een helikopter zou landen om een vaccinatieteam bij ons af te zetten.

“Ik geloof het pas als ik het zie” dach ik bij mezelf, want, nou ja… er gaat nogal eens iets niet zoals gepland in PNG 🙂 Maar ja hoor, om 10 uur landde er een Heli Niugini helikopter op het voetbalveld met daarin voor ons een team van 2 personen. Best bijzonder als er ook eens een helikopter landt die niets met jou te maken heeft. Leuk voor de afwisseling!
Het team kondigt aan dat ze overmorgen beginnen met het zetten van mazelen- en polioprikken. Eerst moeten ze naar het dorp 2 uur verderop (waar die groep vandaan kwam) om daar te beginnen.

Ik ben eigenlijk wel blij dat niemand in ons dorp wist dat dit zou gebeuren. Ze zullen op pad moeten om het nieuws door te spelen aan mensen die in hun tuin aan het werk zijn. Het is leuk dat we een niet de enigen zijn die nergens vanaf weten!

2 dagen later beginnen ze met vaccineren in ons dorp en hoe geweldig om te zien dat er heel veel kinderen onder de 5 worden gebracht! Ik zit langs de kant te kijken en ik krijg de kans om zinnen te oefenen als ‘kijk, nu is dat kindje nog blij omdat hij niet weet wat er komt, maar zo meteen heeft hij pijn en gaat hij huilen’. Het werk woord voor injecteren is nieuw voor mij; het lijkt op het werkwoord voor steken of prikken, maar net een beetje anders. Ik weet niet zeker of het een nieuw woord is, of ik het eerst fout zei, of dat er verschillende specifieke woorden voor steken zijn. Het laatste zou me niet verbazen; ze hebben hier ook een heel rijke woordenschat voor snijden, breken en schieten, dat soort acties.

Als ik met mijn brave voice recorder bij een vriend ga zitten om ernaar te vragen, pik ik ook een paar voorwaardelijke bijzinnen en logische verbanden op.

etilig (ziek) honn (tijd) hutam (een) hutam (een) endet (op die manier) ogol (?) yab (gaan) hooloogul (sterk) heleb (worden) nalasi (ze werken) etilig (ziek) hutam (een) hutam (een) nom (dat) egee (zal) tebinn (komen) mehamonn (werken) nalasi (ze werken) etilig (ziek) egee (zal) tebinn (komen) etilig (ziek) honn (tijd) honn (tijd) taba (komen) nom (dat) wig (niet) heb (zien) amb (spreken) i pugum (naald) wog (ze) lum agand (ze vaccineren)

Kan je er iets van maken? Wij vinden het ook moeilijk! Rhett zegt tegenwoordig ‘ik weet niet hoe het communiceert, maar het werkt!’
Volgens mij is het zoiets als dit:
“Voor de tijd dat die ziekte komt en sterk is werken ze. De ziekte zal soms komen en het werk dat ze doen maakt dat wij het niet zien. Ze vaccineren ze.”

Ik zou er met iemand minimaal een uur voor moeten gaan zitten om er precies achter te komen wat hier gebeurt. Het is slechts een fractie van het materiaal dat ik deze week verzameld heb; er komt altijd meer binnen dan we kunnen verwerken! Iets dat me recent wel is opgevallen, is dat het werkwoord voor ‘zien’ vaak gebruikt wordt als ‘dat gaat gebeuren’ of ‘dat is wat we zeggen (zien)’, wat hier ook het geval lijkt te zijn. Afgezien natuurlijk van het feit dat ‘heb’ (zien) en ‘eb’ (maken) in ons dialect bijna identiek zijn (de h is stom, het is een glottisslag)dus het is niet helemaal duidelijk welke van de twee het hier nu is.

We zijn blij dat er hier in de wildernis gevaccineerd wordt, en we zijn blij om te zien dat mensen ze ook echt nemen.