Inkopen doen

Aangezien we volgende week gaan vliegen, is het nu tijd om inkopen te doen voor 2-5 maanden in Kovol (we hebben nog niet gepland wanneer onze eerste vakantie weer is). Meestal plannen we voor 2 maanden aan voorraad in en vragen om een helikopter voor nieuwe aanvoer als we een pastatekort zien aankomen 🙂

Stap een is natuurlijk de planning en dat is Gerdines afdeling. We kunnen voor ongeveer een week aan vers meenemen en vanaf dan moeten we overstappen op ingevroren of ingeblikt voedsel of iets met veel zetmeel. Omdat ze het al vaker gedaan heeft, plant Gerdine nu op gevoel hoeveel we nodig hebben van alles. Het kan natuurlijk zijn dat ze iets vergeet, maar de ervaring leert dat je nog zo perfect kunt plannen en er dan door miscommunicaties toch net iets anders in de bush aankomt dan je verwacht had. Daar word je flexibel van! Tegelijk leef je in de context van een dorp waar de mensen iedere dag hetzelfde eten (en dat hebben ze zelf gekweekt) zonder de mogelijkheid om nieuwe voorraad met een helikopter te laten brengen. Het zet de zaken wel in perspectief en zorgt dat je meer bereid bent om sommige dingen achterwege te laten.

Stap twee is dan de boodschappen doen. Als we in Kovol zijn, wordt dit voor ons gedaan en hoewel we daar nog steeds gebruik van kunnen maken als we in Goroka zijn, vinden we het fijn om het indien mogelijk zelf te doen. We kunnen een aantal dingen halen bij de Lapilo-winkel en er zijn 2-3 supermarkten en 1-2 apotheken/drogisterijen in de stad waar we soms heengaan. We vinden het fijn als winkels ‘Black and Gold’, een Australisch merk, verkopen. Voor ons geeft dat aan dat het kwaliteit is, maar wat ik van Australische vrienden hoor, is het eigenlijk een B-merk 😀

Het is essentieel dat we een zendelingenauto kunnen huren, want we kopen letterlijk van sommige dingen de schappen leeg. Aangezien we 250 luiers per maand nodig hebben, kopen we meestal de hele voorraad op. Ons ontbijt is heel erg ongewoon in PNG: we mengen havermout met melkpoeder en water om pap te maken. In de stad zit een winkel waar ze meestal wel goede havermout hebben en als wij 10 kilo kopen, is de plank leeg!

Als de auto vol lekkere dingetjes ligt (zoals goedkope Chinese smac), is de volgende stap om het allemaal in te pakken voor de vlucht. Er staat een Kovol-pallet bij Tribal Supply. We stoppen alles in dozen en iedere doos krijgt een sticker met de inhoud, waar hij naartoe moet en waar de rekening voor het transport heen moet, de vluchtdatum, gewicht en hoe belangrijk hij is. Op de vluchtdatum gaan de belangrijkste dozen eerst in de helikopter en laden ze net zo lang door tot de heli te zwaar wordt of de deuren niet meer dichtgaan.

Ook dit is weer een stap die voor ons wordt uitgevoerd als we in de bush zitten, maar het is fijn om te helpen als we het zelf kunnen doen en daarom zijn onze vakanties altijd een week langer.

Tribal Supply heeft ook een aantal vriezers staan, dus daar stoppen we onze vriesspullen in. Een heleboel bevroren groente, vlees, en als we zin hebben een paar bevroren taarten.
Groenten uit de vriezer en in blik zijn hier echter best wel duur om te kopen, dus als we kans zien, kopen we graag groente op de lokale markt om die te blancheren en zelf in te vriezen. In Kovol is er niet veel variëteit in fruit en groenten.

En de laatste stap van de inkopen is dan een varken. We hopen dat het hebben van een varken ons een hoop nieuwe taal en cultuur gaat leren (in Kovol heeft iedereen varkens) en ook dat hierdoor de klachten wat minder worden dat ‘die varkens de tuin van de witte mensen ruïneren – niemand moet bij hen in de buurt gaan wonen’. Nou ja, als onze varkens dat zelf doen, kunnen we daarmee aantonen dat het ons niet uitmaakt dat onze tuin geruïneerd wordt door varkens.
We hebben wat rondgevraagd en een vriend van ons die net een big had, bood hem aan ons aan. Dus nu vliegt Schnitzel het Kovolvarken woensdag (in een dierenkrat) met ons mee.

Dus nu zouden we moeten kunnen gaan vliegen, zo ongeveer. Er is waarschijnlijk nog wel een besluit of wat te nemen op de dag zelf – oeps, we zijn te zwaar – moeten we wat pasta of wat afwasmiddel achterlaten, zulke beslissingen. Ik denk dat we er klaar voor zijn; we komen er een week na aankomst vanzelf wel achter dat we de gist voor het bakken van brood vergeten zijn of zoiets.