Ons huis staat overeind… maar ik heb het niet zien gebeuren! We zijn een halve week bezig met onze eerste bouwtrip en er werken tien mannen van zonsopkomst tot zonsondergang. Van het plaatsen van de palen in de grond tot het dak erop, dat was in vier dagen gepiept!

Rhett en ik zijn nog hier, Rhetts vader Gary loopt hier ook nog rond en nu komt onze collega Philip erbij, helemaal fris nu hij terug is uit Duitsland. Twee bouwvakkers/elektriciens/allround experts uit Sobega zijn ons team komen versterken en we hebben 4 Duitsers – vrienden van de familie Hansen die voor de gelegenheid helemaal van de andere kant van de wereld zijn gekomen om te helpen.

We zouden dit graag puur een bouwtrip hebben laten zijn, maar helaas moeten we nog meer hout zagen, vandaar dat dit ook week 6 van rooien en zagen is. Zoals het hoort op een boomkaptrip gaan onze kettingzagen kapot – tot nu toe hebben we al twee kettingspanners en twee oliepomp-wormwielen vervangen.

We zijn tot de conclusie gekomen dat de oliepomp in onze nieuwe kettingzaag kapot moet zijn, want het wormwiel is er pas een week geleden in gezet, en vooral omdat we het vandaag vervangen hebben en het nieuwe maar een uur meeging! Onze conclusie is dat de pomp waarschijnlijk vastloopt, waardoor het plastic wormwiel breekt. Als dat zo is, klopt ons idee niet dat het een verschrikkelijke designbeslissing van Stihl was, het zou weleens juist heel slim kunnen zijn – nu hebben we een wormwiel van £2 kapotgemaakt, maar niet de hele motor vastgedraaid.

Dus, de bomenkaptrip verloopt hetzelfde als altijd. Langzaam, met een boel problemen in de modder en de regen. Een huis dat overeind komt is absoluut spannend en leuk, maar het is lastig om dat ook te voelen met die schijnbaar oneindige taak nog voor ons.

We hebben twee dagen om nog 70 planken te zagen voor de bouwers het frame van ons huis neer willen zetten; en dan hebben we hout nodig voor alle delen van de huizen die niet het dak ondersteunen, en dan natuurlijk nog voor een derde huis. Zucht. Het komt een keer af…

Nog meer kettingzaagnieuws: een van onze Duitse vrienden haalde zijn been open met een kettingzaag, wat verschrikkelijk eng is. Gelukkig draaide hij alleen stationair en heeft hij dus alleen een klein hapje op laag toerental genomen. Het is Gods genade dat we nog geen ernstige verwondingen hebben gehad.

De bouwers gaan hard vooruit, dat wel. 😀 En dat ondanks het volgende:

• De enige torxschroeven die we konden vinden waren dekschroeven, dus die zitten door het hele huis
• De gebruiksaanwijzing (en bouten) voor onze watertanks op zonne-energie is weggewaaid toen tijdens het transport de doos instortte, dus we hebben geen idee hoe we die moeten installeren!
• We hebben de verkeerde soort woningfolie gekocht. We vroegen bij de bouwmarkt om ‘woningfolie’ en wat we toen kregen hebben we gewoon meegenomen, maar dit is een soort zwarte vuilnszakachtige folie en niet het taaie spul dat we nodig hebben.
• Rhett heeft een rekenfout gemaakt bij de hoeveelheid multiplex die hij nodig zou hebben, en nu komt hij vloer tekort voor zijn loft.

Verder gaat het super 😀 Ik dacht al niet dat een huis bouwen in de bush makkelijk zou zijn. Ik had alleen niet aan zien komen dat dat natuurlijk betekent dat het een prutskarwei is, waarbij je moet roeien met de riemen die je hebt 😆