Het lijkt er niet op dat er een ‘winnend’ dialect is, dat meer voorkomt of meer aanzien heeft dat de andere, dus iedere groep blijft ons voorhouden dat we hun dialect maar moeten leren 🙂 Het is echt onvoorstelbaar hoe een taal die door 1000 man in 7 dorpen gesproken wordt, zo veel variëteiten kent!
De basis voor ons systeem is het cultuurevent (CE). Als ik de hele ochtend yams plant met mijn vriend uit de stam, dan is dat een cultuurevent. Als ik terugkom van het yams planten, heb ik foto’s van de doorlopen stappen, een stapel notities en wat geluidsopnamen van mijn vriend die vertelt wat we doen.
Dat was op papier een leuk idee, maar praktisch gezien wat lastiger. De dorpen hier zijn niet zoals de dorpen thuis. Een Kovoldorp bestaat meestal uit 4-5 gehuchten die tot 45 minuten lopen van elkaar af liggen. En waar zouden in dat geval de tanks moeten komen staan? Dat wordt een politiek probleem en daar willen we ons verre van houden!
We zien dat sommige van onze planten al aan het uitlopen zijn. De sterke zonneschijn en de grote hoeveelheid regen maken de omstandigheden voor het groeien ideaal.
We hadden ook schimmel toen we terugkwamen. De vloer onder onze keukentafel, onze kledingkast in de slaapkamer en onze bedden en het beddengoed dat we daarop hadden gelaten waren bij terugkomst bedekt met plekken zwarte en witte schimmel.
Ik heb mezelf verbaasd door de eerste zo te maken dat hij niet eens wiebelt. De tweede is wat minder goed gelukt, en zo kwam ik er ook achter dat je dat niet fixt met een schaafmachine!
We geven een ‘amamas kaikai’ of letterlijk een ‘geluksmaaltijd’, ook bekend als ‘wanbel kaikai’ of éénbuikmaaltijd’. De Kovolmensen werken al maanden hard met ons mee aan onze huizen
De dagen waarop we niet de hele stad doorcrossten met de bus om naar de afspraken te gaan, hebben we kunnen relaxen bij ons verblijf, een dag of twee bij de lagoon en een dag of twee shoppend.
Alles bij elkaar krijgen we het gevoel dat het hier te chic is voor ons. Echt alles is te luxe, daar zijn wij te veel bushmensen voor!
We zijn blij dat we jullie kunnen vertellen dat ons huis ver genoeg klaar is en we fulltime met het leren van de taal aan de slag kunnen. De projecten die nog moeten gebeuren, kunnen we gelukkig ’s avonds en in de weekends doen, en we gaan ons richten op fulltime CLA (het leren kennen van de cultuur en de taal).