Goroka -> Port Moresby -> Singapore -> Parijs -> Amsterdam is een hele reis. We zijn een nieuwe wereld binnengestapt hier in Nederland. Millie stelt allerlei vragen:
Waarom zijn er zoveel auto’s?
Waarom is het hier klein en zijn de wegen groot?
Gaan we met een ander vliegtuig?
Wat is dat?
Onze reis verliep vrij vlot voor Papoea-Nieuw-Guinea. We kwamen vroeg aan op het vliegveld van Goroka voor onze vlucht van 10 uur ’s ochtends. Onze kinderen barstten van opwinding om in het “grote vliegtuig” te stappen. Helaas had Air Niugini de middagvlucht naar Port Moresby de dag ervoor geannuleerd nadat iedereen zijn bagage had ingecheckt. Alle passagiers die de dag ervoor op die vlucht waren geboekt, kregen voorrang en er was geen plaats voor een gezin van 5 personen. “Kom vanmiddag maar terug”, kregen we te horen.
We waren hierop voorbereid. We wisten dat de kans groot was dat Air Niugini een probleem zou hebben, omdat veel zendelingen te maken hebben gehad met vertraagde vluchten. Daarom boekten we een hotelovernachting in de hoofdstad. Op die manier hadden we 3 kansen om op een vliegtuig te stappen dat ons zou verbinden met onze vlucht naar Singapore. Het ticket dat we boekten, de middagvlucht en de ochtendvlucht de volgende dag. Het is maar goed dat we dat gedaan hebben. Anders hadden we onze aansluiting gemist!
Uiteindelijk kwamen we aan in Port Moresby en boekten we ons hotel. Omdat we niet bekend waren met de hotels in Moresby, hadden we geboekt bij The Stanley, waar we goede dingen over hadden gehoord. Het bleek een echt 5-sterrenhotel te zijn! Dat verklaarde zeker het prijskaartje en we sliepen en dineerden als koningen! We stonden vroeg op en waren om 7:30 bij het zwembad. Onze kinderen waren erg enthousiast over het zwembad toen we hen vertelden over ons verblijf in Moresby.
Daarna was het inchecken voor onze lange internationale vluchten. De eerste was 7 uur naar Singapore, waar we om 23.00 uur PNG-tijd aankwamen. Onnodig te zeggen dat onze kinderen uitgeput waren toen ze op hun kleine voetjes naar onze gate liepen voor de volgende vlucht, die 13 uur duurde. Het entertainment aan boord werkte voor deze volgende vlucht wel en Oscar maakte goed gebruik van het scherm voor hem 🙂 Slapen in een vliegtuig is altijd lastig, maar Gerdine die bij Alice en Millie zat vond het nog moeilijker met de constante vragen “mogen we er al uit?”.
Met een jetlag en slaperig kwamen we aan in Parijs, daarna door naar Amsterdam en vervolgens een treinrit van 2 uur naar het huis van Gerdine’s ouders. Een hele reis, en we waren blij dat we konden uitslapen.
Nu we de kans hebben gehad om onze jetlag uit te slapen, zijn we Nederland gaan verkennen. Er is veel te zien. Hier zijn wat observaties:
- De wegen zijn ongelooflijk goed onderhouden
- Eten in de supermarkt is erg goedkoop vergeleken met PNG
- Supermarkten hebben veel meer vers voedsel dan winkels in PNG
- Onze voeten zijn nooit modderig
- Wifi is SNEL
- Levering de volgende dag via internet is waanzinnig
- Het leven hier is erg complex met al zijn apps, klantenkaarten en technologie
Bij ons eerste bezoek aan de supermarkt voelden we ons als gepensioneerden op leeftijd die de zelfscan-kassa probeerden te begrijpen – we moesten om hulp vragen. De plaatselijke dorpsspeeltuin is de leukste speeltuin waar we in jaren zijn geweest en onze kinderen genieten ervan. We genieten ook van het eten van vers fruit, groente en zuivel. Misschien zou je verwachten dat we ons bij thuiskomst zouden volproppen met chocolade, gebak en koekjes. Hoewel er een paar ijsjes en cakejes voorbij zijn gekomen, is het hoogtepunt voor mij dat we elke dag vers fruit kunnen eten. We hebben ons eerste glas verse melk in 3 1/2 jaar gedronken.
Er is ook een gevoel van ontreddering en overweldiging. Ik heb een paar momenten gehad waarop alles geregeld was. Tassen zijn uitgepakt, kinderen zijn blij, we zijn goed uitgerust… wat moet ik doen? Er zijn zoveel opties dat ik verlamd raak bij het nemen van beslissingen. Oscar ook, toen ik hem een ijssmaak zag kiezen uit de 30 opties in de ijswinkel. We hebben wat tijd nodig om ons aan te passen aan de hoeveelheid nieuwe beslissingen die we moeten nemen. Niets van dit alles is slecht, het is gewoon een aanpassing. Het is alsof we onze hersenen opnieuw moeten bedraden om net zo snel te kunnen reageren als “normale” mensen.
Toen we nog in Kovol waren, hadden Gerdine en ik een plannetje bedacht. We besloten dat we Oscar, Alice en Millie op een dag in Nederland mee zouden nemen naar de speelgoedwinkel, ze een budget zouden geven en ze elk maximaal 2 stuks speelgoed zouden laten uitzoeken. Dit zou een bewuste trip naar de speelgoedwinkel zijn zonder andere boodschappen, rechtdoor, het speelgoed uitzoeken en naar huis om ermee te spelen. In PNG zijn geen speelgoedwinkels en de kwaliteit van het speelgoed dat je in apotheken en supermarkten kunt vinden is erg slecht.
Gisteren was de dag. We moesten onze kinderen helpen bij het nemen van beslissingen, budgetteren en daarna spijt krijgen van de koper. Het is verbazingwekkend hoe dit soort kansen ons mensen de angst kunnen geven iets niet te hebben. Ze hadden ook géén speelgoed kunnen krijgen en tevreden kunnen zijn, maar als ze geld uitgeven en mogen kiezen, krijgen ze het plezier van nieuw speelgoed, maar ook het gewicht van “goed kiezen”. Geweldige dingen om hen mee te helpen terwijl wij ook moeten omgaan met soortgelijke aanpassingen. Het was heel interessant om onze kinderen te zien kiezen. Waar zochten ze het langst en wat kochten ze uiteindelijk? Oscar heeft lang bij Lego gekeken, maar koos uiteindelijk voor Marvel-superheldenspeelgoed waarmee hij kan rondrennen en hele verhalen kan verzinnen. Sindsdien spuit hij me steeds nat met zijn Spiderman waterblaster om zijn pols!
Dit zijn mijn gedachten na 1 week leven terug in de westerse wereld. Zo op het eerste gezicht – met die roze bril nog op – lijkt het leven hier echt ongelooflijk comfortabel, luxe en gemakkelijk. We zijn echt gezegend dat we in Nederland mogen wonen en ervan mogen genieten. Mijn gedachten gaan vaak uit naar mijn Kovol-vrienden en ik zou willen dat zij van hetzelfde konden genieten.
0 reacties