Sommige weken vliegen voorbij zonder dat je er veel van merkt; sommige weken zijn gedenkwaardig, sommige zijn leuk en sommige zijn moeilijker dan normaal. Sommige zijn een mix van verschillende dingen, en dat is wat we deze week hebben gehad! Deze week hadden we een paar uitdagingen en een paar zegeningen, en ik denk dat het allemaal in evenwicht is om een neutrale week te worden 😀
We hadden te maken met ziekte. Gerdine heeft het hele weekend in bed gelegen met hoofdpijn, buikpijn en uitputting. We hadden allemaal last van buikgriep en onze neuzen zaten verstopt. Hopelijk zijn we uitgerust genoeg om nog 3 weken goed te kunnen werken voor onze vakantie.
De familie Hansen heeft het veel erger gehad dan wij. De buikgriep waar Gerdine 2 dagen mee plat lag, heeft hun gezin de hele week in bed gehouden! Natalie heeft moeite om de was bij te houden omdat ze zoveel vuile kleren hebben.
Deze week was ellendig qua weer. We hebben een hele week gehad met wolken, kou, harde wind en regen. We zijn erg dankbaar dat we een huis met een tinnen dak hebben – we kunnen ervan uitgaan dat het binnen droog is, iets wat onze Kovol-gemeenschap niet kan zeggen! Het weer is zo slecht geweest dat onze vrouwelijke cavia met haar twee baby’s is gestorven aan onderkoeling. Nadat ik de moeder en de baby gisterochtend dood had aangetroffen, nam ik de overlevende baby mee naar binnen om op te warmen met een warmwaterkruik. Hij herstelde en het weer begon er beter uit te zien, dus zette ik hem weer buiten. Hij heeft de regenachtige nacht niet overleefd 🙁 Dat was een vergissing! Nu hebben we nog 2 cavia’s, maar die zijn groter en lijken het beter te doen om droog en warm te blijven. Wie had gedacht dat onderkoeling een probleem zou zijn in de tropen?
Qua werk gaat het goed. Ik heb de controle van het Jozefverhaal afgerond en ben klaar voor de vertaalcontrole in april. Ik heb ook de laatste hand gelegd aan het ontwerp voor onze handleiding voor alfabetiseringsdocenten. Na al die uren die ik erin heb gestoken, wilde ik klikken op de knop “Handleiding voor leerkrachten genereren” in de software om te zien wat we kregen.
Dit is wat ik kreeg!
Ik lachte me rot toen ik deze foutmelding zag. Het was zo’n soort week, denk ik. Wat is het probleem? Hoe kan ik het oplossen? Waar moet ik beginnen met het oplossen van problemen? Oeps! 😀 Het is niet echt een nuttige foutmelding, of wel? Ik word vrolijk van het feit dat de enige actie die ik kan ondernemen is om gewoon op OK te klikken en het te accepteren :p Ik kon er alleen maar om grinniken.
Ik klaag niet te hard 🙂 Ik weet zeker dat ik er volgende week wel uitkom.
Deze week was ook een goede week. Onze Kovol-gemeenschap blijft een geweldige groep mensen. Het is geweldig om hun lachende gezichten en enthousiasme te zien. We hebben een regelmatige stroom bezoekers en helpers die het niet erg vinden om dingen met me door te nemen. Ik heb Genesis 45 met 3 verschillende groepen mensen doorgenomen. Ik lees het hoofdstuk per paragraaf voor en zeg dan tegen hen: “Zeg dat nog eens in je eigen woorden.” Ik kan dan vervolgvragen stellen om te controleren of ze details hebben gemist. Het is moeilijk om elk detail van een gesproken alinea te onthouden. Soms zorgt een eenvoudige vraag ervoor dat mensen zich die details herinneren. Als dat niet het geval is en er consequent iets vergeten wordt, is het tijd om te herschrijven. Begrijpend lezen is geweldig. Ik mag Gods woord voorlezen aan mensen die het nog niet eerder hebben gehoord.
Nu ik het Jozefverhaal af heb, heb ik besloten om een whiteboard in mijn kantoor te hangen om de jongens onze voortgang in de vertaling te laten zien. Toen ik het werk dat nog gedaan moet worden voordat ons evangelisatieonderwijs begint, had opgeschreven, was ik behoorlijk geïntimideerd! Er is zo veel te doen!
Een ander positief punt was dat Oscar 7 jaar werd. Onze kleine man wordt 7 jaar! Hij zit in een Thunderbirds-fase en liet ons een Thunderbird 2-taart voor hem maken. Hilarisch genoeg kreeg Oscar een onzichtbare inktpen cadeau. Vandaag heb ik hem aan zijn rekenwerkblad gezet en ben ik met Alice en Mille piratenschip gaan spelen, een lievelingsspelletje van hen waarbij we onderbroeken over ons hoofd trekken en op jacht gaan naar een schat. Oscar komt een tijdje later aanlopen en zegt dat hij helemaal klaar is, en als ik op onderzoek uitga, lijkt het alsof hij niets heeft gedaan. Nou, hij heeft zijn hele werkblad gedaan met onzichtbare inkt! Als ik het met de UV-lamp bekijk, is alles er nog. Grappig ventje 🙂
Dat zijn wij dus. We hopen dat volgende week beter wordt. Toch is elke week die voorbijgaat een gestage vooruitgang op weg naar de voltooiing van onze vertaal- en alfabetiseringsprojecten. We zijn gezegend om hier te zijn en er deel van uit te maken.
0 reacties