Deze week hebben de mensen uit Kovol ons flink geholpen. Ze hebben bamboe gekapt in de jungle, naar ons huis gedragen en vervolgens delen van onze huizen ommuurd. De familie Hansen had onlangs een uitbouw aan hun huis laten bouwen en mijn kantoortje onder ons huis had nog geen buitenmuur.
De belangrijkste dingen die mensen in Kovol altijd kopen als ze in de stad zijn zijn batterijen, kranten (niet om te lezen, maar om hun sigaretten in te rollen), zout en aanstekers. Andere dingen die mensen soms kopen, afhankelijk van hoeveel geld ze hebben en wat ze nodig hebben, denk ik, zijn kleding, koekjes, rijst en touw. Over al deze dingen zou ik interessante verhalen kunnen schrijven, maar deze blog gaat over touw.
Het is een spannende week voor ons geweest. We hebben sinds juli geen collega’s meer in Kovol en we zijn erg blij dat de familie Hansen is teruggekeerd om zich bij ons te voegen! Philip heeft zich bij ons gevoegd, maar Natalie en de kinderen blijven voorlopig in Goroka. We moeten nog een week wachten om Natalie en de nieuwe tweeling te zien en voor Oscar om zijn speelkameraadjes terug te krijgen.
“Maagpijn trof ons” is de vertaling van de titel. Een buikgriep pik je niet op, die treft je; en als je erover nadenkt is dat logischer. Als je iets wilt oppikken moet je het proberen, maar ziekte treft je meestal vanzelf 🙂