Teruggaan naar Kovol voelde niet als een overweldigende, enorme ervaring. Toen we voor het eerst arriveerden, was de spanning bij de Kovolmensen zo hoog dat we gek werden van alles wat er op ons afgevuurd werd. Nu het team al 2 jaar fulltime in Kovol woont en de mensen gewend zijn aan ons en onze grenzen, gaat het er een stuk rustiger aan toe.
Er stond natuurlijk een hele groep mensen klaar om ons op te wachten, maar eigenlijk hebben we het grootste deel van de dag binnen gezeten om met onze kinderen te spelen, uit te pakken, schoon te maken en dingen te repareren. De druk om ieder wakker moment buiten door te brengen is weg, en dat was heel aangenaam omdat ons huis na een jaar afwezigheid wel wat aandacht kon gebruiken!

Klaar voor vertrek

Alice en Millie werden 1 op de dag dat we vlogen, dus hun eerste helikoptervlucht en hun eerste keer in Kovol is op hun verjaardag! We hebben het gevierd door pizza en muffins mee te nemen voor het hele team en daar ’s avonds lekker samen van te genieten.
Omdat Alice en Millie nog maar een jaar oud zijn, is de overgang voor hen niet zo lastig. Ze slapen, dutten, eten en pakken alles vast wat in de buurt ligt – dat is gewoon hun normale doen.
Oscar was een beetje argwanend tegenover de grote groep Kovolmensen die ons op stond te wachten, maar toen we eenmaal binnen waren met de kinderen van onze collega’s en hij het speelgoed gevonden had, zagen we hem al snel nauwelijks meer. HIj had het super naar zijn zin met spelen, onderzoeken en ravotten! Hij kon zich een paar stuks speelgoed die we hier hebben nog wel herinneren en was blij die weer te zien, de Stous-kinderen gaven hem een grote rondleiding door hun huis (Hier gooien we ons vuilnis in!), met de Hansen kinderen heeft hij een gat gegraven en tijdens pizza-avond heeft hij rondgerend en gestoeid met de rest. Hij heeft het weer super naar zijn zin in Kovol!

Best lastig om te zorgen dat die oordopjes in die kleine oortjes blijven!
Kovol pizzaparty

De Kovolmensen zelf zijn heel blij om ons te zien, er zijn heel wat handen geschud en we hebben ‘embam’ en ‘ele’, ons tweede en derde kind en meisjes, aan hen voorgesteld. We hebben een vergadering gehouden met vertegenwoordigers van alle Kovoldorpen waar de families Hansen en Stous geprobeerd hebben om het probleem te bespreken dat mensen dichtbij ons de opdracht krijgen verder weg te gaan wonen. He leek erop dat de boodschap goed aankwam en we zullen het effect met de tijd moeten zien.

Ons varken was bijna net zo populair als wijzelf, er stonden drommen mensen om de omheining om bij hem te kijken. Arm beest was aardig onder de indruk van zijn verblijf in een klein kistje (waar hij ook nog in gepoept had) om dan ook nog in het bagageruim van een helikopter in het donker opgesloten te worden. We geven hem wat tijd om te wennen, maar het is goed om te zien dat hij vandaag al lekker aan het rondwroeten is met zijn neus in de aarde. Nu moeten we de Kovolmensen nog zo ver krijgen dat ze ons leren hoe we voor hem moeten zorgen!

Varkentje zorgt dat hij zich thuisvoelt

Het grootste deel van onze tijd waren we kwijt aan het op orde brengen van ons huis. Het warmwatersysteem op zonnepanelen was door de jungle bedekt geraakt, de ondersteunende balken waren aan het rotten en het lekte. Om het zo snel mogelijk geregeld te hebben, heb ik gewoon een stuk metalen golfplaat op de rottende balken geschroefd, waardoor het hopelijk uitdroogt – ik denk dat de regen die van de panelen afdroop langs de balken liep en daardoor zijn ze heel slijmerig en lekker gaan rotten. Hopelijk is deze snelle oplossing de manier om te zorgen dat er geen water meer overheen loopt en dan kan ik kijken wat de schade is. Ik ga op hoop van zegen maar smeren met kit, dan tape plakken, dan meer kit, weer tape en dan nog een laag kit en dan hoop ik maar dat het niet meer lekt.
Het lek zit op de plaats waar een messing fitting in de warmwatertank is gedraaid. Idealiter zou ik die er gewoon uit halen, opnieuw tapen en er weer terug in doen, maar dat is al vaker gedaan en ik ben bang dat ik dan de schroefdraad van deze Chinese pruts-zonneboiler afsloop. Dat was gisteravond koud douchen! (En inmiddels heeft onze douche besloten dat een beetje druppelen op ons ook wel genoeg is!)

Hou een spuitbus tegen beestjes bij de hand!
Prutswerk
De zonneboiler een beetje opgekalefaterd

Het hele huis ruikt naar schimmel. Iedere doos die we opendoen ruikt naar schimmel, overal zitten beestjes, maar na 2 dagen schoonmaken en dingen verplaatsen raakt het huis wel weer een beetje op orde. Vandaag kwam er ongeveer niemand langs, dus er was genoeg tijd om overal te vegen, schrobben en uitpakken.

We hebben het meeste overgebleven voedsel weg moeten gooien. Ik had een paar koppen schimmelthee op voor ik besloot dat zuinig zijn ook niet alles is. Laten we maar gewoon overstappen op het nieuwe spul.

Dus nou ja, tot zover onze eerste twee nieuwe dagen in Kovol. Ik heb het gevoel dat ik nog nauwelijks iemand gezien heb, collega’s noch Kovolmensen, maar het huis begint weer op een huis te lijken en wij krijgen weer wat routine dus ik hoop dat we heel snel weer aan de slag kunnen met de Kovolmensen.


0 reacties

Geef een reactie