Het leren van een taal volgt een tempo dat moeilijk te beschrijven is. Nadat we vorige week een paar dagen vrij waren geweest na het bezoek van de begeleiders, wist ik niet precies hoe ik weer aan de gang moest komen. Ik had wat tijd nodig om de spullen door te lezen die de begeleiders hadden achtergelaten en mijn volgende stap te plannen, en ik was de weg een beetje kwijt. Waar begin je?

Inmiddels zit ik weer een paar dagen volop in de taalstudie en de stapel van dingen die ik wil onderzoeken blijft maar groeien. Ik kan het niet bijhouden!

De afgelopen twee dagen zijn we op pad geweest, lopend om andere plekken te bezoeken, beide keren op uitnodiging – en beide keren kwamen we daar en waren de mensen die ons uitgenodigd hadden afwezig 🙂 Er waren wel mensen aanwezig, dus het was alsnog productieve taaltijd.

Plak-koala op zijn troon

Oscar leert inmiddels om zich als een kleine plak-koala goed vast te houden terwijl we lopen. We proberen hem mee te laten lopen, maar hij zit liever op zijn schouders en hij heeft geleerd hoe belangrijk het is dat hij zich goed vasthoudt – ik glijd weleens uit!
Alle Kovolkinderen van zijn leeftijd lopen uren achter elkaar, maar net als wij is Oscar wat meer een softie 🙂
Oscar vindt zijn ‘loopjes’ echter wel leuk, hij ziet nieuwe plaatsen, speelt met nieuwe dingen en kan showen met zijn kleurpotloden en speelgoed. We moeten erom glimlachen als hij zit te kleuren op een papiertje, omringd door Kovolkinderen die hetzelfde doen, en we kunnen niet wachten tot we in de toekomst alfabetiseringslessen kunnen gaan geven hier. Laten zien dat we kunnen lezen en schrijven en hoe leuk dat is, kunnen we nu doen en hopelijk krijgen de kinderen en volwassenen daarvan zin om er ook stevig mee aan de slag te gaan en te leren lezen en schrijven.

Oscar wordt zwaar! Twee uur bergaf, bergop lopen met hem op mijn schouders was voor ons allebei tamelijk vermoeiend. Gelukkig heeft Oscar wel vrienden gemaakt. Normaal gesproken mag niemand anders hem dragen (zelfs zijn mama niet), maar Dramat heeft hem een maand geleden rondgeduwd in een kruiwagen; en sindsdien heeft Oscar het daarover!
Na een korte driftbui lukte het me om Oscar op de schouders van Dramat te zetten voor de laatste 20 minuten van de 2-uurs-klim weer omhoog. Dat was me nog eens een opluchting! Hopelijk kunnen we dat vaker doen!

Hopelijk is dit het begin van een nieuw normaal!

Een enorm voordeel van op pad gaan, is dat we steeds nieuwe dingen tegenkomen. Vandaag tijdens het lopen heb ik eens opgelet waar de kinderen naar op zoek gaan terwijl we samen liepen. Tijdens het lopen zitten de kinderen constant links en rechts in de bosjes aan de kant van de weg, op zoek naar verschillende dingen. Één ding waar ze mee aankwamen was de gekrulde scheut van een beplaade boom. Ze hebben er een stelletje gevonden en speelden er een spel mee dat lijkt op ons kastanjespel in Engeland.

Ieder kind pakt het uiteinde van een scheut, haakt ze in elkaar en trekt. De sterkste scheut wint, waarbij de krul van de andere af wordt gebroken en aan de winnende scheut hangt als een soort van trofee. Ze maken een hele ronde, tot ze de sterkste scheut van allemaal hebben gevonden. Het is niet zo gewelddadig en dramatisch als het kastanjespel, maar toch schept de winnende scheut duidelijk op over hoeveel vijanden hij heeft overwonnen, doordat hij hun krullen allemaal nog vast heeft 🙂

De zoekende kinderen kwamen ook een vogelnest tegen met eieren erin, waardoor we een heel nieuw blik woordenschat en cultuur opentrokken die te maken had met de levenscyclus van vogels, hoe je ze moet vinden en hoe je ze moet klaarmaken!

Junglevogelnest

Nog iets dat we toevallig tegenkwamen was een bussel suikkerrietstengels die klaarlagen om geplant te worden. We hebben er snel wat woorden over gewisseld en kwamen erachter dat daar ook nog weer veel taal te leren is – de delen van de suikerrietplant, taal over hoe ze geoogst worden en over hoe ze geplant worden. Allemaal nieuwe onderzoeksgebieden.
We kunnen ons niet eens laten voorstaan op het feit dat we het woord voor suikerriet kennen – er zijn verschillende woorden voor de verschillende soorten en ze smaken net wat anders, dus sommige zijn populairder dan andere.

3 verschillende soorten suikerriet

Toen we op onze bestemming aankwamen vroegen we ons af waarom die bananenschillen daar boven het vuur hingen? Het blijkt dat mensen de schil droogroken en dan in het vuur bakken. De as gaat dan in een bamboe en er wordt water bij gedaan. Er wordt een gat geboord in de boden van de bamboe, waardoor het water weer in een ander vaatje terechtkomt. In dat water zit nu ‘bushzout’ en het wordt gemengd met tapiok. Ik probeerde de stappen te beschrijven, maar dat is nog niet helemaal gelukt. Ik moet deze activiteit ook even bestuderen!

Op weg om zout te worden

Dan is er nog dat ding van ‘de mensen die ons uitgenodigd hebben, zijn er niet’. Ons dorp heeft twee uur gelopen voor een vergadering (over hoe ze het best voor ons, hun zendelingen, kunnen zorgen), maar er kwam iets tussen. In een ander dorp was iets ‘zwaars’ waarover vergaderd moest worden en mensen hadden dus een dubbele afspraak. Ze hebben een bericht gejodeld dat de vergadering was uitgesteld tot zondag. Ik zou er graag achter komen wat mensen ervan vinden om zo ver te lopen en dan de kous op de kop te krijgen, maar dat is meer taal en cultuur voor gevorderden!

We vonden het niet zo erg, en Oscar had het erg naar zijn zin terwijl hij bloemen zocht met de Kovolkinderen!

Met dank aan Oscars accessoire hebben we het woord voor versieren geleerd!

Ik het het gevoel dat ik van al deze nieuwe ontdekkingen alleen nog maar de opppervlakte kan zien, alleen maar de taal die ik nu op kan pikken. Morgen zijn er weer nieuwe ontdekkingen. Ik heb het gevoel dat het helpt om me te concentreren op het maken van mijn (productieve en correct geproportioneerde) werkuren in een willekeurige dag, en daar dan tevreden mee te zijn. De enorme hoeveelheid losse uiteindjes en onafgemaakte taalverwervingstaken die iedere week blijven liggen, die kunnen we onmogelijk voor blijven!

Het uitzicht van vandaag!

0 reacties

Geef een reactie